Ametaller, metalik özellikler göstermeyen kimyasal öğelerdir. Bu özellikler arasında kötü iletkenlik, düşük erime noktası ve yüksek elektronegatiflik yer alır. Ametallerin bilinen örnekleri arasında helyum, neon, kripton, radon, flor, klor, brom ve iyot bulunur.
Ametallerin Özellikleri
Ametaller, veterde elektrik akımını iletememe özellikleri yönünden metallerden ayrılırlar. Ayrıca, yüksek elektronegatiflik gösterirler. Elektronegatiflik, bir atomun diğer atomların elektronlarını kendisine çekme gücüdür. Bu sebeple ametaller, kimyasal bağlar içinde daha az elektron paylaşırlar. Düşük erime noktaları vardır. Ayrıca ametaller doğada serbest olarak bulunmazlar.
Ayrıca, ametallerin özellikleri arasında kötü iletkenlik de yer alır. Bu sebeple, elektriksel bir akım için uygun bir iletken sağlayamazlar. Bununla birlikte, ametallerin kütleçekimleri ve ölçülebilir kimyasal özellikleri vardır. Ametallerin özellikleri arasında yer alan yüksek elektronegatiflik, bir kovalent bileşiklerin polar olduğu anlamına gelir.
Örnekler
Ametaller, metaller gibi davranmayan elementlerdir. Bu elementlerin kötü iletkenlik, düşük erime noktası ve yüksek elektronegatiflik gibi özellikleri vardır. Ametaller arasında helyum, neon, kripton, radon, flor, klor, brom ve iyot sayılabilir. Bu elementlerin kimyasal reaksiyonlardaki davranışları diğer elementlerden farklı olabilir. Örneğin, flor ve klor kimyasal tepkimelerde yüksek aktiviteleri ile bilinirler. Bu elementler, farklı bileşikler oluşturmak için birleştirilebilir. Örneğin, benzil klorür sentezi için birçok endüstriyel uygulama vardır.
Ametaller ve Metaller Arasındaki Farklar
Ametaller ve metaller arasındaki en temel farklar, kimyasal özellikleri bakımından ortaya çıkar. İlk olarak, metaller genellikle elektrik akımını iletme özelliği ile diğer elementlerden ayrılır. Bu özellik ametallerde bulunmaz. İkinci olarak, metaller parlak ve dövülebilir yapıları ile bilinirken, ametallerin kötü iletkenlik, düşük erime noktası ve yüksek elektronegatiflik gibi özellikleri vardır. Üçüncü olarak ise, ametallerin elektronegatiflik değerleri, metallerden daha yüksek olma eğilimindedir. Bu sebeple ametaller, kimyasal bağlar içinde daha az elektron paylaşırlar. Bu farklar, metallerin kullanım alanlarını ve ametallerin kullanım alanlarını belirlemeye yardımcı olur.
Elektronegatiflik
Ametaller ve metaller arasındaki en temel farklarından biri, elektronegatiflik açısından ortaya çıkar. Elektronegatiflik, bir elementin bir kimyasal bağ içindeki elektronları ne kadar güçlü bir şekilde çektiğini tanımlar ve bir elementin bağ yapma eğilimini belirler.
Ametaller, metallerden daha yüksek elektronegatiflik değerlerine sahiptirler. Bu sebeple ametaller, kimyasal bağlar içinde daha az elektron paylaşırlar ve daha güçlü bağlar oluştururlar. Örneğin, hidrojen ve flor arasındaki bağ, hidrojenin tek elektronunu florun yüksek elektronegatifliği sebebiyle paylaşması sonucu oluşur.
Bir elementin elektronegatifliği, Mendeleev’in periyodik tablosunda yükselmeyle artar. Bu sebeple gruplarda (aşağı doğru) ve soldan sağa doğru hareket ederken artar. Helyum gibi bazı ametallerin elektronegatifliği sıfırdır çünkü bu elementler, son katmanlarında tamamen dolu elektron yapılarına sahiptirler.
Ametallerde Elektronegatiflik
Bu sebeple ametaller, kimyasal bağlar içinde daha az elektron paylaşırlar.
Ametaller, yüksek elektronegatiflik değerlerine sahiptirler. Bu özellikleri, ametallerin kimyasal bağlar içinde daha az elektron paylaşmalarına neden olur. Ametaller, yüksek elektronegatifliği ile metal elementlerden ayrılır. Örneğin, flor ve klor gibi ametaller, yüksek elektronegatiflikleri ile kimyasal bağlarında daha fazla elektron paylaşılmasını engellerler. Bu nedenle, ametaller zayıf elektrik iletkenleri olarak bilinirler. Ametaller ile oluşturulan bileşiklerin yapısı, genellikle moleküllerden oluşur ve farklı çeşitlerde kimyasal tepkimelerin oluşmasına neden olur.
Metallerde Elektronegatiflik
Metaller ise genellikle elektron verirler ve pozitif yükle (katyon) iyonlaşırlar.
Metaller, kimyasal özellikleri bakımından ametallerden farklıdır. Genellikle elektron verme eğilimindedirler ve katyon oluştururlar. Bu nedenle, metallerde elektronegatiflik değeri düşüktür ve diğer elementlerle bağ yaparken elektron paylaşımına ihtiyaç duymazlar. Metallerin iyonlaşma enerjisi düşük olduğundan, iyonlaşma oluşumları da daha kolaydır. Bazı metaller, örneğin bakır, gümüş ve altın gibi değerli metaller, bu özellikleri nedeniyle takdir edilir ve ticari olarak önemli hale gelir.
İletkenlik
İletkenlik, metallerin en önemli özelliklerinden biridir. Metaller, elektrik akımını iletme özelliği ile diğer elementlerden ayrılırlar. Bu nedenle, bakır, altın ve alüminyum gibi metaller elektriksel iletim için yaygın olarak kullanılır. Ametaller ise, genellikle iletken değillerdir. Bu özellikleri ile ametaller, metallerden ayrılır. Ametallerin iletken özelliklerinin azlığı, sebebi ise elektronların serbest hareket edememesidir. Bu sebeple ametaller, yalıtkan malzemelerin üretiminde daha yaygın olarak kullanılır.
